ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ FRANZ SCHUBERT

---

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Α’ Μέρος
F. Schubert: Σονάτα για βιολί και πιάνο σε λα μείζονα, D 574, (1817)                                          
                    Σονάτα για βιολοντσέλο (Arpeggione) και πιάνο σε λα ελάσσονα, D 821,  (1824)
 
Β’ Μέρος
F. Schubert: Τρίο για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλο σε σι ύφεση μείζονα, D 898, (1827)

---

Η μουσική δωματίου του Σούμπερτ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της παγκόσμιας μουσικής φιλολογίας. Μέσα από μια ανθολογία έργων για έγχορδα και πιάνο του προγράμματος αποτυπώνεται η πορεία ανάπτυξης του ιδιοφυούς Βιεννέζου δημιουργού στη μουσική δωματίου.
Το Ντουέτο σε Λα μείζονα για βιολί και πιάνο από το 1817 αντανακλά τα πειράματα του Σούμπερτ με τη μορφή της σονάτας, στην οποία ο συνθέτης ενσωματώνει φωνητικά στοιχεία, κατά κάποιον τρόπο ως τραγούδια χωρίς λόγια, γεμάτα ευθυμία, ρυθμικές λεπτομέρειες, πλεγμένες και εξευγενισμένες με μια αίσθηση βαθιάς μελαγχολίας.
H Σονάτα σε λα μείζονα από το 1824 γράφτηκε για Arpeggione, ένα ξεχασμένο σήμερα υβριδικό όργανο, κάτι ανάμεσα σε κιθάρα και βιολοντσέλο. Το αριστουργηματικό αυτό έργο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά για βιολοντσέλο και πιάνο το 1871 και έκτοτε αποτελεί εξαιρετικό δεξιοτεχνικό εμπλουτισμό της ρομαντικής φιλολογίας των δύο οργάνων.  
Το συμφωνικών διαστάσεων λαμπερό Τρίο σε σι ύφεση μείζονα από το 1827, την τελευταία και ωριμότερη δημιουργική περίοδο του συνθέτη, συνδυάζει με ανεπανάληπτο τρόπο την τελειότητα κλασικής φόρμας  με το βαθύτατο άγγιγμα ρομαντικής συναισθηματικής  έκφρασης.