59α ΔΗΜΗΤΡΙΑ: NOMADICS

Στο έργο Nomadics οκτώ χορευτές εξερευνούν πώς να δώσουν φωνή στη φύση, σε μια σύλληψη που αναζητεί να επικοινωνήσει με τους θεατές και να επεκτείνει τη συνείδησή τους μέσω μιας πεζοπορίας, που προηγείται της παράστασης. Έτσι, το κοινό γνωρίζει τους χορευτές και οι χορευτές γνωρίζουν το κοινό τους, δημιουργούν σχέσεις και μαζί διασχίζουν μέρος της φύσης, της πόλης και τέλος της σκηνής, μέχρι την έναρξη της παράστασης. Οι ερμηνευτές απεικονίζουν πώς η φύση κοιτάζει πίσω τον άνθρωπο και υποφέρει τα βήματά του. Ενσαρκώνουν πώς ανακτά τη θέση της και ανταποδίδει. Αυτό γίνεται από μια ανεπαρκή - ανθρώπινη- αλλά και μολυσματική και ιδιότροπη φαντασία. Το Nomadics επιτρέπει στους χορευτές να γίνουν ένα (διερχόμενο) μαινόμενο τοπίο. Άλλοτε είναι δέντρα, άλλοτε είναι γρασίδι. Αυτή η συνεχής μεταμόρφωση έχει ως αποτέλεσμα την ομορφιά, καθώς και την τριβή: υπάρχει ένταση στον αέρα. Αλλά όπως μας δείχνει η φυσική: η τριβή οδηγεί τελικά σε ζεστασιά, επιβράδυνση ή αλλαγή. Ή πάλι: μέσα από τον αγώνα, οι χορευτές στο Nomadics αναζητούν σύνδεση, τόσο με τη φύση, όσο και μεταξύ τους. Στην πορεία, η πολύ ιδιαίτερη environmental techno μουσική σύνθεση βρίσκεται σε έντονη συμβίωση με τον χορό.