Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ

---

Α' Μέρος
J. Haydn: Σονάτα για πιάνο σε μι ελάσσονα, Hob. XVI
                Ναταλία Γιαννάκη
A. Berg: Σονάτα για πιάνο, έργο 1
              Φοίβος Φίλκας
W. A. Mozart: Σονάτα σε ρε μείζονα για δύο πιάνα, KV 448
                      Σαπφώ Κουτρουμανίδου, Τατιάνα Νικολοπούλου
 
Β' Μέρος
A. Schönberg: Έξι κομμάτια για πιάνο, τέσσερα χέρια
                       Αθανάσιος Κατσάρας, Στέλιος Ιωσήφ
L. v. Beethoven: Σονάτα για πιάνο σε φα δίεση μείζονα αρ. 24, έργο 78
                           Δημήτριος Μέξης
A. Webern: Παραλλαγές για πιάνο, έργο 27
                   Δημήτριος Μέξης
F. Schubert: Σονάτα για πιάνο, τέσσερα χέρια σε σι ύφεση μείζονα, έργο 30, D 617
                    Μαρία Βλαχοδήμου, Αθανάσιος Μ. Ραμαδανίδης

---

Η αυτοκρατορική Βιέννη εξελίχθηκε σε μουσικό πόλο της Ευρώπης την εποχή που καθιερώθηκε και άνθησε η φόρμα της κλασικής σονάτας.
Η μοναδική παρουσία συνθετών παγκόσμιας εμβέλειας στα τέλη του 18^ου και τις αρχές του 19^ου αιώνα –Haydn, Mozart, Beethoven και Schubert–, όπως και η ραγδαία εξέλιξη του πιάνου και η ευρύτατη χρήση του σε αριστοκρατικούς και αστικούς κύκλους, δημιούργησαν το έδαφος για μια ποσοτική και ποιοτική έκρηξη του πιανιστικού ρεπερτορίου, το οποίο ανήκει σήμερα στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά.
Έναν αιώνα αργότερα η Βιέννη θα αποτελούσε για άλλη μια φορά την αφετηρία μουσικών νεοτερισμών με παγκόσμια ακτινοβολία, καθώς στις αρχές του 20^ού αιώνα εμφανίζεται η λεγόμενη Δεύτερη Σχολή της Βιέννης, με το σύστημα του Δωδεκαφθογγισμού του Arnold Schönberg και των μαθητών του, Alban Berg και Anton Webern.
Το πρόγραμμα της παρούσας συναυλίας περιλαμβάνει δύο κλασικές σονάτες των Haydn και Beethoven, ενώ με τη Σονάτα του Schubert σκιαγραφεί την έκτοτε ευρύτατη χρήση του σχήματος “πιάνο – τέσσερα χέρια” και με την περίφημη Σονάτα του Mozart του σχήματος “δύο πιάνα – τέσσερα χέρια”.
Η Δεύτερη Σχολή της Βιέννης αντιπροσωπεύεται από ένα πρώιμο έργο του Schönberg για πιάνο - τέσσερα χέρια, από τη μοναδική Σονάτα για πιάνο του Berg και τέλος από ένα δείγμα καθαρού δωδεκαφθογγισμού, τις Παραλλαγές του Webern.