Σ. ΚΥΑΝΙΔΟΥ - Δ. ΓΙΑΚΑΣ:
REGINE TRADITE - ΕΡΩΤΕΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑ

---

Μέρος Α'
C. Monteverdi: “A Dio, Roma”, άρια της Ottavia από την όπερα L'Incoronazione di Poppea
H. Purcell: “Thy hand, Belinda… When I am laid in earth”, ρετσιτατίβο και άρια της Dido από την όπερα Dido and Aeneas
G. F. Händel: “E pur così in un giorno… Piangerò la sorte mia”, ρετσιτατίβο και άρια της Cleopatra από την όπερα Giulio Cesare in Egitto
G. Rossini: “Bel raggio lusinghier”, άρια της Semiramide από την ομώνυμη όπερα
 
Μέρος Β'
Π. Καρρέρ: “Ombra adorabile”, άρια της Maria Antonietta από την ομώνυμη όπερα
G. Donizetti: “Quando di luce rosea”, άρια της Maria Stuarda από την ομώνυμη όπερα
C. Saint-Saëns: “À ta bonté souveraine”, άρια της Catherine d'Aragon από την όπερα Henry VIII
G. Donizetti: “Al dolce guidami... Copia iniqua”, άρια της Anna Bolena από την ομώνυμη όπερα

---

“Ω ήλιε, αν είναι αλήθεια ότι κατάγομαι από σένα, γιατί με μισέρωσες;
Γιατί με έκανες γυναίκα; Γιατί τα στήθη αυτά; Γιατί τούτη η αδυναμία;
Γιατί τούτη η ανοιχτή πληγή στο κέντρο του κορμιού μου;”
Από το θεατρικό έργο Μήδεια του Ζαν Ανούιγ (μετ. Φώντας Κονδύλης, εκδόσεις Δωδώνη)
 
Τι είναι εκείνο που κάνει τη Μήδεια να αφορίσει τη γυναικεία της φύση; Το ακραίο ερωτικό πάθος, η προδοσία, η βασιλική καταγωγή που δεν κατάφερε να επιβληθεί στην αδυναμία της γυναίκας;
Ο έρωτας και η προδοσία συνθέτουν τον καμβά της παράστασης πάνω στον οποίο κινούνται οι οχτώ ηρωίδες, σταχυολογημένες από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας οπερατικής δημιουργίας. Όλες γυναίκες και όλες βασίλισσες, όλες ερωτευμένες και όλες προδομένες.
Όμως το παράπονο δεν είναι μόνο θρήνος, είναι και λόγος. Έτσι αποφασίστηκε να γίνει μια παράσταση όπου οι άριες συνδιαλέγονται με σπαράγματα ποιητικού και πεζού λόγου και τα κείμενα μπλέκονται με τη μουσική. Γιατί τα πλάσματα αυτά είναι άφθαρτα, άχρονα αλλά και διαχρονικά, θα μπορούσαν να είναι τότε, τώρα και μετά, εκεί, αλλού ή οπουδήποτε, εγώ, εσύ, όλοι· ο αναστεναγμός τους ταξιδεύει ακόμα.
Ο αφηγητής της παράστασης έχει ρόλο συνδετικού κρίκου όχι μόνο ανάμεσα σε εκείνες αλλά και ανάμεσα στους τόπους και τους χρόνους, ανάμεσά μας. Κάποιες δικαιώθηκαν, κάποιες χάθηκαν μακριά και σε κάποιες το ερωτικό πένθος επισφραγίστηκε με θάνατο. Όπως και να έχει, όπως και να έγινε, θα μας πουν την ιστορία από την αρχή.
                                                                                                                                                             Άσπα Θεοχάρη