Lisa Daltirus

Με μια λαμπρή φωνή μεγάλης ομορφιάς, δύναμης, χροιάς και μουσικότητας και με μια επιβλητική σκηνική παρουσία, η Lisa Daltirus προορίζεται για μεγάλη καριέρα στην όπερα και τα κονσέρτα. Η περίοδος 2002 - 2003 σημάδεψε το επαγγελματικό ντεμπούτο της στην όπερα στον επώνυμο ρόλο της Τόσκα με την Grand Opera της Νέας Υόρκης. "Αγέρωχη, με μάτια που έβγαζαν φωτιές, η ίδια η ενσάρκωση της Τόσκα… ανέδιδε έναν ασύλληπτο ηλεκτρισμό, εκείνη τη δύναμη που φτάνει στο κοινό όταν κάτι σημαντικό συμβαίνει στ’ αλήθεια πάνω στη σκηνή". (Τhe New York Times). H Lisa Daltirus πρωτοεμφανίστηκε και με την Όπερα του Ντελαγουέρ στον ίδιο ρόλο, κερδίζοντας τους ύμνους των κριτικών. "Εκθαμβωτική ανακάλυψη στην Όπερα του Ντελαγουέρ… η φωνή που ακούγεται στον ομώνυμο ρόλο θύμιζε την Leontyne Price". (Τhe Philadelphia Inquirer). Το Opera News έγραψε "…πρόκειται σαφώς για μια μελλοντική σταρ… η Leontyne Price είναι ένα ξεκάθαρο (και ευπρόσδεκτο) φωνητικό πρότυπο… Ο γεμάτος, υγρός ήχος της φώτιζε τις γραμμές προσδίδοντάς τους το μουσικό στίλβος και τη λεπτομέρεια, ενώ ανέβαινε εντυπωσιακά στα ψηλά σι μπεμόλ και στα ντο". Η Lisa Daltirus, όταν η Carol Vaness κωλύθηκε να συμμετάσχει στο Φεστιβάλ Μουσικής του Άσπεν του 2003, κλήθηκε να την αντικαταστήσει, ενώ επέστρεψε στον ίδιο χώρο το καλοκαίρι για να ερμηνεύσει το Ρέκβιεμ του Βέρντι με μαέστρο τον David Zinman. Η φετινή σεζόν περιελάμβανε την επιστροφή της στην Όπερα του Ντελαγουέρ με τον ομώνυμο ρόλο στην Aΐντα. Επίσης,, κάνει το ντεμπούτο της στο Θέατρο Όπερας του Σεντ Λούις ως Σαντούτσα στην Καβαλερία Ρουστικάνα, ενώ ντεμπουτάρει και στη Λυρική Όπερα της Βοστόνης με την Τόσκα. Η Lisa Daltirus άνοιξε τη σεζόν 2004 - 2005 ως Τόσκα με την Όπερα του Ελ Πάσο, και στη συνέχεια κράτησε τον ομώνυμο ρόλο στην Αΐντα με μαέστρο τον Willy Anthony Waters στο Χάρτφορντ, Τόσκα με το Theatre Opera του Μίτσιγκαν στο Ντιτρόιτ, και έκανε ντεμπούτο ως Λία στο Παιδί - θαύμα του Debussy. Πρόσφατα, τράβηξε το ενδιαφέρον του Placido Domingo και θα ερμηνεύσει τη Μαρία Γκουλέγκινα στους Σικελικούς Εσπερινούς με την Όπερα της Ουάσινγκτον το 2005. Η Lisa Daltirus εμφανίστηκε με τη Λυρική Όπερα Μπελ Κάντο της Φιλαδέλφειας σε ρόλους και σκηνές που περιλαμβάνουν την Αμέλια του Χορού Μεταμφιεσμένων, της Σαντούτσα στην Καβαλερία Ρουστικάνα και της Λεονόρα στη Δύναμη του Πεπρωμένου. Ακόμη εμφανίστηκε με τη Χορωδία Δωματίου της Φιλαδέλφειας σε ένα κονσέρτο του Πόργκι και Μπες, ενώ με το Θέατρο Όπερας Trinity της Φιλαδέλφειας, ερμήνευσε το ρόλο της Μαργαρίτας στον Φάουστ και τους ομώνυμους ρόλους στην Τόσκα, στην Αΐντα και στην Αμέλια στο χορό στην εκδοχή του Μενότι. Η Γκραντ Όπερα του Μέιν την φιλοξένησε στο γκαλά των εγκαινίων της, το οποίο κατέληξε σ’ ένα απρογραμμάτιστο "Απόγευμα Τραγουδιού", ένα ρεσιτάλ που δόθηκε χάρη στις θερμές αντιδράσεις του κοινού. Πρόσφατα έκανε το ντεμπούτο της στο Κάρνεγκι Χολ με την Γκραντ Όπερα της Νέας Υόρκης, ερμηνεύοντας το ρόλο της Αΐντα στη "Σκηνή του Θριάμβου". Τον περασμένο Νοέμβριο, έκανε ένα ντεμπούτο της τελευταίας στιγμής στο Avery Fisher Hall, στο γκαλά του Ιδρύματος Richard Tucker, αντικαθιστώντας την αδιάθετη Aprille Millo στη "Σκηνή του Θριάμβου" της Αΐντα. "Η λύση ήταν να επιλέξουν τη Lisa Daltirus μέσα απ’ το κοινό… και εκείνη απέδωσε θαυμάσια. Για να πούμε την αλήθεια, θα ήταν υπέροχο να την ακούμε πιο συχνά. Ίσως του χρόνου" (New York Times). Όσον αφορά ερμηνείες με συμφωνικές ορχήστρες και ορατόρια, αυτή τη σεζόν, η κυρία Daltirus ερμήνευσε τη Missa Solemnis του Μπετόβεν, μαζί με την Choral Arts Society της Βαλτιμόρης. Επέστρεψε στη Χορωδία Δωματίου της Φιλαδέλφειας, για να ερμηνεύσει δύο εκδοχές του Dona Nobis Pacem από το Βον Γουίλιαμς και το Fanshawe (από το African Sanctus). Επί πλέον, τραγούδησε ένα Mozart Requiem με την Οικουμενική Χορωδία και Ορχήστρα του Μέινλαϊν. Η πρόσφατη ερμηνεία της στο Gloria του Πουλένκ με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Ουίτσιτα συγκέντρωσε τις επιδοκιμασίες της κριτικής, πράγμα που οδήγησε σε μια πρόσκληση από τον ίδιο μαέστρο να ερμηνεύσει το Νόξβιλ, Καλοκαίρι του 1915 του Σάμιουελ Μπάρμπερ με την Ορχήστρα Δωματίου του Ουισκόνσιν. Το ρεπερτόριό της περιλαμβάνει ακόμη την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν, το Μεσσία του Χέντελ, το Requiem και το Vesperae Solemnes του Μότσαρτ, τη Λειτουργία εν καιρώ πολέμου του Χάιντν, το Requiem του Φορέ, την 8η Συμφωνία και τους Ψαλμούς του Τσίτσεστερ του Μάλερ με μαέστρο τον Leonard Bernstein. Η Lisa είναι μια από τους αγαπημένους καλλιτέχνες του Peter Nero και της Philly Pops Orchestra και πρόσφατα παρουσιάστηκε στο "PoPera", ενώ ταυτόχρονα έκανε το ντεμπούτο της στο Kimmel Center της Φιλαδέλφειας της Πενσυλβανίας. Συμμετείχε αρκετές φορές στην ενορχήστρωση που έκανε ο Peter Nero στο Star Spangled Banner in D - flat, όπως και σε αποσπάσματα από το Πόργκι και Μπες στο "Blue Chip Broadway". Τιμήθηκε με βραβεία και διακρίσεις από το Διαγωνισμό Όπερας της Πολιτείας του Νιου Τζέρσεϊ, από το διαγωνισμό Joy in Singing, από τις Ακροάσεις του Εθνικού Συμβουλίου της Μετροπόλιταν Όπερα, από το Διεθνή Διαγωνισμό Τραγουδιού του Liedenkrantz και από το Διαγωνισμό Λυρικών Καλλιτεχνών της Νέας Υόρκης. Είναι ακόμη υπότροφος του Ιδρύματος για την Εξέλιξη των Τραγουδιστών της Νέας Υόρκης και του Ιδρύματος "William Matheus Sullivan".