Jerôme Correas
Μπάσος
Μετά τις μουσικές σπουδές του στο Ανώτατο Εθνικό Ωδείο του Παρισιού όπου αποφοίτησε παίρνοντας Α’ Βραβείο, ο Jerôme Correas συνεχίζει τις σπουδές του για δύο χρόνια στη Σχολή Λυρικής Τέχνης της Όπερας του Παρισιού. Εξαιρετικά σημαντική είναι η συμμετοχή του σε έργα μπαρόκ τόσο της ιταλικής όσο και της γαλλικής μουσικής. Από το Χαίντελ στο Ραμώ, από το Μοντεβέρντι στον Μπαχ, από το Ρόσι στον Περγκολέζι και από το Μότσαρτ στο Ροσσίνι, ο Jerôme Correas υποστηρίζει με την ίδια άνεση όπερα, ορατόριο, Lied και σύγχρονη μουσική. Συνεργάστηκε επί σειρά ετών με μαέστρους όπως οι Christophe Rousset, Jean-Claude Malgoire, William Christie, Michel Corbez, Cabriel Garrido και άλλοι. Πέραν των μεγάλων λυρικών θεάτρων και Φεστιβάλ εντός Γαλλίας, έχει λάβει μέρος σε παραγωγές στη Βιέννη, το Άμστερνταμ, τη Λοζάννη, τη Νέα Υόρκη κλπ. Αξιοσημείωτη πέραν του μπαρόκ ρεπερτορίου, είναι και η συμμετοχή του σε έργα του 19ου και του 20ού αιώνα. Η σκηνική άνεση η οποία τον χαρακτηρίζει του έδωσε τη δυνατότητα να εργαστεί με σκηνοθέτες όπως ο Jean-Marie Villegier, ο Alfredo Arias, ο Jacques Nichet κ.α. Πολυάριθμα είναι επίσης τα ετήσια κοντσέρτα του στην Όπερα του Παρισιού, την Όπερα του Μονπελιέ, την Εθνική Βιβλιοθήκη Γαλλίας, τη Villa Medicis και το Φεστιβάλ της Aix-en-Provence. Πλούσια είναι επίσης και η δισκογραφία του, ιδιαίτερα εκείνη του μπαρόκ ρεπερτορίου που ανέρχεται σε 20 περίπου έργα. Από το 1997 ο Jerôme Correas ασχολείται επαγγελματικά και με τη διεύθυνση ορχήστρας. Ίδρυσε το δικό του μουσικό σύνολο Les Paladins, με το οποίο έχει παρουσιαστεί σε πολλά φεστιβάλ: στην επαναδημιουργία της Ιφιγένειας εν Ταύροις του Desmarest στις Βερσαλλίες, στην Ερωτική Ευρώπη του Campra στο φεστιβάλ του Haut Jura, στα Σπουδαία Τροπάρια του Desmarest στο Ambronay και τη Γενεύη, στις Καντάτες του Bach στο Λονδίνο, στις Μουσικές του Oppède και σε πολλά κοντσέρτα μουσικής δωματίου στη Villa Medicis, στο Θέατρο Grevin, στο Φεστιβάλ της παλαιάς Lyon, στα Μουσικά Σάββατα της Chartres. Η πρώτη ηχογράφηση των Les Paladins, αφιερωμένη στις Ιταλικές Καντάτες του Haendel, παρουσιάστηκε το Μάιο του 2001 (Αρίωνας).