Η Μαρία Φαραντούρη γεννήθηκε στην Αθήνα και έγινε γνωστή σε όλον τον κόσμο ως «ιδεώδης ερμηνεύτρια» του Μίκη Θεοδωράκη, παίζοντας, συγχρόνως, σπουδαίο ρόλο στο κίνημα για την αναβίωση της ελληνικής μουσικής. Θεωρείται η πιο αυθεντική ερμηνεύτρια του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού. Η πλούσια κοντράλτο φωνή της με την τεράστια γκάμα και τη μελωδική ποιότητα, σε συνδυασμό με την εξαιρετική δραματική της έκφραση, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της τέχνης της.
Το 1967 εγκατέλειψε την Ελλάδα και αγωνίστηκε ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς δίνοντας χιλιάδες συναυλίες σε ολόκληρο τον κόσμο και εμφανιζόμενη στα μεγαλύτερα θέατρα. Παντού οι κριτικές υπήρξαν ενθουσιώδεις. Η 'Guardian' γράφει: «Μοναδική, η φωνή της είναι ένα δώρο των θεών του Ολύμπου», ενώ ο μουσικοκριτικός της γαλλικής 'Le Monde' την χαρακτηρίζει «Τζόαν Μπαέζ της Μεσογείου». Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, François Mitterrand, στο βιβλίο του Η Μέλισσα και ο Αρχιτέκτονας, σημειώνει μεταξύ άλλων: «Η Μαρία για μένα είναι η Ελλάδα. Έτσι φανταζόμουν τη θεά Ήρα, δυνατή, αγνή και άγρυπνη. Δεν θυμάμαι να συνάντησα άλλον καλλιτέχνη που να μου έδωσε σε τέτοιο σημείο την αίσθηση του θείου.»
Μερικές από τις μεγαλύτερες ερμηνείες της σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη είναι το Canto General (σε ποίηση Pablo Neruda) του οποίου τις πρόβες παρακολούθησε ο ίδιος ο ποιητής, το Romancero Gitano (σε ποίηση F. G. Lorca) που ηχογράφησε και με τον διεθνούς φήμης κιθαρίστα John Williams, η Κατάσταση Πολιορκίας, το Πνευματικό Εμβατήριο και Η Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν, που παρουσίασε τον Αύγουστο του 1991 στο Ηρώδειο με τη Φιλαρμονική του Ισραήλ, υπό τη διεύθυνση του μεγάλου Μαέστρου Zubin Mehta. Η Μαρία ερμήνευσε επίσης Κύκλους Τραγουδιών που έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις ειδικά για τη φωνή της, όπως Τα Παράλογα και η Σκοτεινή Μητέρα (σε ποίηση Νίκου Γκάτσου) και Η Εποχή της Μελισσάνθης (σε ποίηση του ίδιου του συνθέτη).
Το διεθνές της ρεπερτόριο περιλαμβάνει τραγούδια του Bertold Brecht, του Τούρκου συνθέτη Zülfü Livaneli, του Lucio Dalla, καθώς και τα LP Τραγούδια Διαμαρτυρίας από Όλο τον Κόσμο (Χρυσός Δίσκος το 1977) και 17 Τραγούδια (μεταξύ των οποίων και τρία τραγούδια του Βαγγέλη Παπαθανασίου ειδικά γι’ αυτήν), σε ενορχήστρωση του Κουβανού συνθέτη Leo Brouwer.
Τα πιο πρόσφατα Cd της είναι: Ένας Αιώνας Ελληνικό Τραγούδι (ζωντανή ηχογράφηση στο Ηρώδειο το καλοκαίρι του 2001 και Χρυσός Δίσκος μόλις έναν μήνα από την κυκλοφορία του), Του Φεγγαριού τα Πάθη (αφιέρωμα στο Lorca, που περιλαμβάνει και τα Canciones Populares), ένα κοινό Cd σε ρεπερτόριο Θεοδωράκη / Χατζιδάκι με το διακεκριμένο πιανίστα Γιάννη Βακαρέλη και Η Μνήμη του Νερού (σε μουσική Zülfü Livaneli και ποίηση Αγαθής Δημητρούκα, Λευτέρη Παπαδόπουλου και Zülfü Livaneli, 2005). Από τα δύο Cd της που κυκλοφόρησαν το 2007, η Οδύσσεια (από τη 'Legend'), σε μουσική Μ. Θεοδωράκη και στίχους Κ. Καρτελιά, έγινε Χρυσός Δίσκος στην Ελλάδα, ενώ το Way Home (από την 'Peregrina Music' - ζωντανή ηχογράφηση από ευρωπαϊκή τουρνέ της ερμηνεύτριας), έλαβε το Α' Βραβείο Γερμανών Κριτικών Δισκογραφίας 2007 (Preis der deutschen Schallplattenkritik 2007).
Η Μαρία Φαραντούρη, αποδεχόμενη την πρόταση του ιστορικού Ηγέτη του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Παπανδρέου, διετέλεσε Βουλευτής Επικρατείας του Κινήματος κατά τη βουλευτική περίοδο 1989-1993.
Στις 23 Σεπτεμβρίου 2004 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Κωστής Στεφανόπουλος, επιβράβευσε την προσφορά της Μαρίας Φαραντούρη στο ελληνικό τραγούδι, απονέμοντας της το Χρυσό Σταυρό του «Τάγματος του Φοίνικος».