Stefano Ferrari

Γεννημένος στο Desenzano το 1973, ο τενόρος Stefano Ferrari έλαβε Πτυχίο βιολιού από το Ωδείο της Brescia. Το 1995 άρχισε η ενασχόλησή του με το τραγούδι ως μέλος της Χορωδίας "Coro da Camera Italiano Athestis" και από το 1999 αφιερώθηκε πλήρως στις σπουδές τραγουδιού υπό την καθοδήγηση του Μαέστρου Scherman Lowe.
Το ρεπερτόριό του περιλαμβάνει θρησκευτική μουσική, συμφωνικά έργα και όπερες μεγάλων συνθετών όπως οι: G. F. Händel (Der Messias), B. Marcello (Requiem), G. Carissimi (Jephte), J. Haydn (Missa in tempore belli, Missa Sanctae Caeciliae, Stabat Mater), J. S. Bach (Magnificat, Johannes-Passion, Matthäus-Passion, Weihnachts-Oratorium, H-moll Messe), W. A. Mozart (Krönungsmesse, C–moll Messe, Requiem), L. v. Beethoven (Symphonie Nr. 9, Missa Solemnis), F. Schubert (Stabat Mater), G. Rossini (Petite messe solennelle, Messa di Gloria), C. Gounod (Messe solennelle), G. Puccini (Messa di Gloria), Petrassi (Quattro Inni Sacri), A. Ramirez (Missa Criolla, Navidad nuestra).
Το 1999 ο Stefano Ferrari πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με το ρόλο του Tamino (Die Zauberflöte). Στη συνέχεια ερμήνευσε ρόλους όπως αυτοί του Ferrando στο Così fan tutte στα θέατρα των Trento, Rovigo και Bolzano, καθώς επίσης του Tito στη La clemenza di Tito και του Don Ottavio στον Don Giovanni. Στο Teatro Regio di Torino ερμήνευσε το έργο του Philip Glass, In a penal colony, και στο Φεστιβάλ του Ratzeburg τη Symphonie Nr. 2 ("Lobgesang") του B. Mendelssohn. Το 2002 ανέβηκε στη σκηνή του "Φεστιβάλ Όπερας Rossini" στο Πεζάρο για το L’ equivoco stravagante και στο Teatro Aligheri di Ravenna για τη L’ Olimpiade του Pergolesi. Ακολούθησε ένα κοντσέρτο με τη Missa Solemnis του Beethoven στα πλαίσια των εγκαινίων του "Φεστιβάλ Verdi" του 2003 στην Πάρμα υπό τη διεύθυνση του Aldo Ceccato, καθώς επίσης το έργο Olimpiade (Clistene) του Scarlatti στο "Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μπαρόκ" της Beaune υπό τη διεύθυνση του Rinaldo Alessandrini και μια περιοδεία του Teatro alla Scala (Otello) στην Ιαπωνία.
Για τα εγκαίνια της σαιζόν 2003/4 του Teatro delle Muse της Ανκόνας συμμετείχε στο Il Rè Pastore (Alessandro), αργότερα ερμήνευσε Paolino στο Il matrimonio segreto στο Τρεβίζο, Ferrando στο Così fan tutte στο Piccolo Teatro di Milano, Symphonie Nr. 9 του Beethoven στο Teatro Valli in Regio Emilia στη Μάντοβα, Requiem του Mozart στην Μπολόνια, La finta semplice και Daphne στο Teatro La Fenice της Βενετίας, Ľ incoronazione di Poppea (Nerone) στις Beaune και Salamanca και The Dream of Gerontius στην Κατάνια.
Κατά την τρέχουσα σαιζόν θριάμβευσε στη Βρέστη, στο Ambronay, στο Valladolid και στο Théâtre des Champs-Elysées του Παρισιού ερμηνεύοντας το ρόλο του Gualtiero στην Griselda του Vivaldi, στη Βρέστη στο ρόλο του Tamino στον Die Zauberflöte (με το σύνολο "Ensemble Mattheus"), στη Monza με την Petite Messe solennelle, στο Monnaie των Βρυξελλών με το Il barbiere di Siviglia του Paisiello, στη Βουδαπέστη με το Il Rè Pastore με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Ραδιοφώνου της Δανίας, καθώς και στο Teatro Valli της Regio Emilia στη Μάντοβα με το Così fan tutte (Ferrando).
Μεταξύ των μελλοντικών του δεσμεύσεων περιλαμβάνονται: Lucio Silla (Aufidio) στο Teatro La Fenice της Βενετίας και στο Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ, Idomeneo (Idamante) στο Φεστιβάλ της Beaune, A Midsummer night's dream στην Deutsche Kammerphilarmonie της Βρέμης, Don Giovanni (Don Ottavio) στο Teatro Bellini di Catania, Il barbiere di Siviglia του Paisiello στη Λοζάννη, Il Trionfo del tempo e del disinganno στην Citè de la Musique του Παρισιού και Il Ritorno ď Ulisse in patria στο Monnaie των Βρυξελλών.
Ο Stefano Ferrari είχε την τύχη να συνεργαστεί με Διευθυντές Ορχήστρας όπως οι Giancarlo Andretta, N. Bethke, Aldo Ceccato, Massimo De Bernard, Carlo De Martini, Peter Maag, Antonello Manacorda, Corrado Rovaris, Riccardo Muti.
Με το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης έχει συνεργαστεί το Νοέμβριο του 2006 ερμηνεύοντας το ρόλο του Ferrando στο Così fan tutte.