Gianfranco Ventura
Σκηνοθέτης
Η θεατρική δραστηριότητα του Gianfranco Ventura ξεκινά με τη συνεργασία του με τον Giancarlo Menotti σε διάφορα Θέατρα (La Fenice της Βενετίας, Scala του Μιλάνου, Massimo του Παλέρμου, Verdi της Τεργέστης, Όπερα της Ρώμης, Petruzzelli του Μπάρι, Όπερα των Παρισίων, Όπερα του Μόντε Κάρλο, Φεστιβάλ του Τσάρλεστον). Στη συνέχεια εργάστηκε για πολλά χρόνια ως μόνιμος βοηθός σκηνοθέτη στο Δημοτικό Θέατρο της Φλωρεντίας, όπου του δόθηκε η δυνατότητα να δουλέψει δίπλα σε ανθρώπους του θεάτρου, όπως o Giulio Chazalettes, o Luca Ronconi, o Antoine Vitez, o Roberto Guicciardini, o Ugo Gregoretti. Οι συνεργασίες του με τον Chazalettes στο Μπρέγκεντς, τη Βιέννη, το Χιούστον, το Μόναχο, το Βερολίνο, τη Βερόνα, το Σικάγο, τη Μελβούρνη, το Σύδνεϊ και το Ντάλας, υπήρξαν πολύ γόνιμες, όπως και οι αντίστοιχες συνεργασίες του με τον Jonathan Miller στο Δημοτικό Θέατρο της Φλωρεντίας (Τριλογία Mozart-Da Ponte, Μποέμ, Ιδομενέας, Αριάδνη στη Νάξο, Ντον Πασκουάλε) και στη Scala (Το κορίτσι του Φαρ-Ουέστ, Μανόν Λεσκώ). Επιπλέον, συνεργάστηκε με το Franco Zeffirelli για το ανέβασμα της Λα Τραβιάτα στην Όπερα των Παρισίων. Ανασκεύασε τις σκηνοθεσίες του Miller για το Έτσι κάνουν όλες (Μαδρίτη και Φεστιβάλ Mozart στη Λα Κορούνια), τους Γάμους του Φίγκαρο (Κρατική Όπερα της Βιέννης, Ferrara Musica, Όπερα της Ρώμης), την Άννα Μπολένα (Μπολόνια, Μόντε Κάρλο, San Carlo της Νάπολης), την Μποέμ (Δημοτικό Θέατρο της Φλωρεντίας). Στο Φεστιβάλ του Σπολέτο ανασκεύασε τις σκηνοθεσίες του Giancarlo Menotti για το Τρίπτυχο και τον Ευγένιο Ονιέγκιν και συνεργάστηκε με τον Alfredo Arias στους Μαστούς του Τειρεσία, αλλά και με τη Renata Scotto στην προετοιμασία της Μπάτερφλάυ στην Τζένοβα και την Ανκόνα, καθώς και της Αντριάνα Λεκουβρέρ στο Σαντιάγο της Χιλής. Η σκηνοθετική του δραστηριότητα επεκτείνεται σε ποικίλες παραγωγές, όπως αυτές του Δον Κιχώτη του Paisiello στο Cantiere Internazionale d’ Arte του Μοντεπουλτσιάνο, της Ρίτα του Donizetti και του Σιμόν Μποκανέγκρα του Verdi στο Δημοτικό Θέατρο της Φλωρεντίας, του Βέρθερου του Massenet στη Φιλαρμονική της Βερόνας και για την As. Li. Co. του Μιλάνου, του Ντον Πασκουάλε του Donizetti κατά την περίοδο ’93-’94 στην Όπερα της Ρώμης και του Ελιξιρίου του Έρωτα του Donizetti στο Δημοτικό Θέατρο του Σαντιάγο της Χιλής.